Mecze żeńskiego lacrosse’a są w Polsce rozgrywane na boiskach trawiastych. Pole bramkowe (crease) to okrąg, w którym może znajdować się jedynie bramkarka. Przed bramką wyznaczony jest tzw. rożek - jest to obszar o promieniu 11m, w którym zawodniczka drużyny broniącej nie może przebywać bez przeciwniczki dłużej niż 3 sekundy. Drużyny mogą liczyć maksymalnie 18 zawodniczek, z czego podczas meczu na boisku znajduje się bramkarka, 3 obrończynie, 5 pomocniczek i 3 atakujące. Zmiany dokonywane są w czasie rozgrywki, zawodniczka opuszczająca boisko może wejść na nie z powrotem.
Podstawowym wyposażeniem zawodniczki lacrosse’a jest kij. Wyróżnia się kij zawodniczki z pola oraz kij bramkarki, którego główka jest zdecydowanie większa i głębsza. Obowiązkowym elementem jest ochraniacz na zęby. Dodatkowo zawodniczki często posiadają gogle chroniące oczy oraz rękawiczki chroniące szczególnie zewnętrzną stronę dłoni. Oprócz innego kija, bramkarka posiada także kask, ochraniacz na klatkę piersiową oraz opcjonalnie ochraniacze na inne części ciała.
Mecz żeńskiego lacrosse’a trwa maksymalnie 60 minut i składa się z dwóch połów. Przerwa pomiędzy nimi wynosi najczęściej 5 - 10 minut. W trakcie meczu każdej z drużyn przysługują dwa time-out’y, czyli 90 sekundowe przerwy w grze na życzenie.
Gra polega na podawaniu piłki w powietrzy za pomocą kijów i zdobywaniu bramek. Na początku każdej połowy i po każdym golu gra rozpoczynana jest za pomocą “draw”, czyli wznowienia na środku boiska, w którym uczestniczą 2 zawodniczki z przeciwnych drużyn.
W przeciwieństwie do męskiego lacrosse’a, gra kobiet jest zdecydowanie mniej brutalna. Dozwolony jest tylko atak główką kija na główkę kija przeciwniczki, o ile ta jest w posiadaniu piłki. Jak w każdej grze występują również przewinienia: duże faule mogą skutkować opuszczeniem boiska na określony czas, natomiast małe tzw. karnym.
Jeżeli chcesz lepiej poznać tajniki lacrosse - zapraszamy na treningi!
